Cameraman schopt vlogger: oude VS nieuwe media

Geschreven door Maurice Ramaekers op 31 mei 2016. Geplaatst in Blog

Nooit was de kloof tussen oude en nieuwe media zo pijnlijk duidelijk als afgelopen week. Voor wie het filmpje gemist heeft: NOS-Journaal cameraman en verslaggever Gerri Eickhof houden straatinterviews voor een item over mobiel bellen op de fiets en worden onophoudelijk gestoord door een opdringerige vlogger. Cameraman verliest geduld, deelt trap uit aan vlogger en haalt politie erbij. Vlogger krijgt bekeuring wegens baldadigheid.

Dat je als NOS-coryfee liever verslag doet in een rampgebied, van een staatsbezoek of een groot sportevenement dan over het mogelijke verbod op bellen op de fiets lijkt me duidelijk. Je neemt je cameraman toch maar mee naar de achterkant van het station in Hilversum. En daar sta je dan, met z’n tweetjes kwetsbaar te wezen. En prompt komt er een vlogger die bloed ruikt: net zo lang sarren tot er wat gebeurt. Goed voor de views, hopend op Dumpert en Geenstijl. En het lukt ook nog.

Ik heb de neiging, zoals de meeste ‘reaguurders’, het op te nemen voor de cameraman gezien het provocatieve gedrag van de vlogger. De cameraman lijkt me een hardwerkende ZZP-er met schoolgaande kinderen. Een veertiger die elke week maar moet afwachten of er niet teveel klussen lastminute worden afgezegd, die bij de facilitaire bedrijven moet knokken voor zijn tarief en geluk heeft als hij ook eens met een geluidsman op pad gestuurd wordt. Iemand die het niet erg vindt om overuren te maken en dagelijks met z’n poten in de modder staat.

Deze vlogger lijkt me iemand die op z’n minst wat vrijblijvender in het leven staat en gebrand is om te scoren over de rug van hen die toehappen. Geen gezin, geen hypotheek maar slechts op zoek naar naamsbekendheid in navolging van vele succesvolle (beschaafdere) vloggers als Furtjuh, Dylan Haegens en Enzo Knol.

Tot zover. Want de cameraman zit natuurlijk fout door fysiek geweld te gebruiken in plaats van praten of verkassen. Het ego zit blijkbaar in de weg want ‘wij van de oude media’ hebben meer recht om te filmen ‘op de openbare weg’ dan de nieuwe, individuele en ongeorganiseerde media zoals de vlogger.

‘We staan hier op de openbare weg hoor, u kunt ons niet wegsturen!’

Een veelgehoorde zin in onze branche, gebruikt om ‘normaal je werk te kunnen doen’ ondanks het feit dat mensen het helemaal niet prettig vinden dat een onbekende met een grote camera je huis of je bedrijf filmt. Of je gezin op het terras. Of je minnares in jouw auto. Maar we willen dat shot draaien, hoe dan ook. Ons belang is nou eenmaal groter.

‘Er staat hier een knaap ons het werk onmogelijk te maken.’ De cameraman heeft de politie gebeld. Het gebruik van het woord ‘knaap’ zegt eigenlijk al genoeg over het generatieverschil. Het klinkt laatdunkend en autoritair maar bovenal ver weg van de huidige realiteit.

Cameramensen en dan vooral mannen, over vrouwen heb ik het eerder gehad, zijn over het algemeen gezegend met een goed ego. Stoer, vrij beroep, veel in het buitenland, groot apparaat in de hand – volgens sommigen het overbekende ‘verlengstuk’, het hoogste woord op draaidagen én foto’s waarin je getagd wordt door die lekkere presentatrice. Kortom: de wereld aan je voeten.

Dan is het vrij tegennatuurlijk om weggedrukt te worden door één of ander kutvloggertje achter het station.

Het zijn dezelfde mannen die bekers pis over zich heen hebben gehad in voetbalstadions en die meerdere malen ‘Jij gaat mij niet filmen hè vriend? Rot op met je k*nkercamera anders sloop ik je k*nkerkop’ hebben moeten doorstaan in gevaarlijke wijken. En zich niet lieten provoceren of wegsturen.

En nu brak er iets.

Begrijpelijk die trap? Ja. Professioneel? Allerminst.

Links en rechts wordt de oude media ingehaald ‘op de openbare weg’. Ze weten niet hoe ze hiermee om moeten gaan. Respect voor de cameraploeg is verdwenen: het zijn oude mannen die ouderwetse video’s maken. Waar oude mensen naar kijken. Soms ben je als ploeg vogelvrij en overgeleverd aan de grillen van omstanders. ‘Ja maar wij zijn van de NOS..’ Het helpt niet.

Hier en daar probeert een actualiteitenrubriek zoals Hart van Nederland het ook: zelf vloggen. Dat levert doorgaans veel te lange ongemakkelijke achter-de-schermen filmpjes op die slechts een paar honderd views en veel hoongelach genereren. Of erger nog: geen reacties. Maar ja: ‘we moeten iets met nieuwe media’ zei de hoofdredacteur en dan struin je als eindredacteur met je kleine cameraatje de productiegang maar weer af..

Nieuwe media: laat het vooral geen verplichte kost zijn voor onhandige veertigers maar maak van nieuwe programma’s een totaalconcept waarin oud en nieuw in elkaar overloopt. Zoals bij de jeugdprogramma’s van AVROTROS, waar enthousiaste jonge teams heel bewust en vernieuwend content creëren voor duizenden jonge volgers én kijkers.

De schop onder de kont van de vlogger uit het filmpje was wellicht verdiend. De aandacht die het genereerde, al ruim over de 100.000 views, was dat niet. Toch staat ‘ie, als irritant persoon, in één keer op de kaart.

Ik verwacht dat de vlogger door de rechter in het gelijk wordt gesteld. De bekeuring wegens baldadigheid zal misschien worden geseponeerd. De cameraman zal zich moeten verantwoorden voor de trap en zal een paar honderd euro boete moeten betalen. Dan zal ‘ie ook nog eens een paar weken ‘uit de wind’ worden gehouden door de NOS. Kost ‘m dus een hele maand werk.

Eén geluk: Gerri Eickhof hoeft voorlopig geen straatinterviews meer te doen.

Labels:camera, cameraman, conflict, draaien, filmen, geweld, internet, nieuwe media, nos-journaal, online, openbare weg, oude media, politie, telefoon, televisie, vlogger, zzp-er