Kijkcijfers en chipolata
“Taart van de zender, jongens!” Banketbakkerij Burgt in Hilversum is er maar druk mee. Dagelijks levert de patisserie aan de Emmastraat taarten op bestelling aan producenten, zenders of facilitaire bedrijven. Besteld door diezelfde producenten, zenders en facilitaire bedrijven om elkaar te feliciteren met de behaalde kijkcijfers.
“Ik wil graag twee chipolatataarten met print graag, mag ik de afbeelding naar u toe mailen? Ja, het is een programmalogo en er zit veel blauw in, ik hoop niet dat de kleur uitloopt naar de slagroomrand maar anders moeten we er een wit kadertje omheen maken. Ja? In orde zo? Ja, het is een JPEG. Gewoon op rekening toch hè? U heeft onze gegevens nog. Prima, onze producer haalt ze op rond 12 uur.”
De ultieme waardering
Taart is feest. Taart krijgen van je opdrachtgever of zakenrelatie is de ultieme waardering hoor, vergis je niet.
Een miljoenenscore wordt in televisieland gevierd met gebak. Redacties liggen even stil bij het aansnijden van deze zoetigheid. Iedereen moet erbij zijn. Editors en regisseurs worden uit hun montagesets getrokken, spotters kruipen achter hun computers vandaan en op de groepsapp wordt een verse foto van een dito chipolatataart gedeeld. De eindredacteur of de producent speecht als een Oscar-winnaar, deelt complimenten uit aan het team en zegt dat ‘ie het eigenlijk van tevoren al wel had gedacht. Met zo’n format, zulke creatieve en hardwerkende mensen kón het al niet misgaan..
Teleurstelling
De dagelijkse bestellingen bij Banketbakkerij Burgt staan in schril contrast met de bittere teleurstelling die de televisiemaker ervaart wanneer hij ’s ochtends rond 08.00 uur de kijkcijfer-app van SKO* raadpleegt, in het TOP 25 klassement helemaal naar onder scrollt en zijn programma niet ontwaart. Even terugscrollen, stond ‘ie er écht niet tussen? Nee. Helaas. De deceptie wordt nog groter wanneer de cijfers aangeven dat zijn programma ook nog eens een keer voor een dip heeft gezorgd op de betreffende zender…
In hun oneindige wijsheid weten televisiemakers er dan toch een knappe chipolataloze draai aan te geven:
“Jammer van het weer ook. Iedereen zat buiten te barbecueën.”
“Ja, logisch. Met voetbal tegenover je.” “Ik heb ook nergens een promo voorbij zien komen, jij wel?” “Op dat tijdstip kijkt niemand. Wie verzint zoiets?” “We hadden ook geen goede lead-in*.” “Ja, logisch. Met Boer Zoekt Vrouw tegenover je.” “Het is niet goed gecommuniceerd. Het stond verkeerd in de gids ook.” “Ik denk dat heel veel mensen het programma nog niet gevonden hebben.” “Aflevering 1 is altijd het minst bekeken van de serie. Afl. 2 zegt veel meer.” “De kijker moet er nog even aan wennen.” “Maar in de doelgroep doen we het juist heel goed.” “Je moet niet alleen naar de absolute cijfers kijken.” “Iedereen is heel blij met het marktaandeel.” “Online doen we het heel redelijk.” “Dit programma verdient beter.” “De reacties dié we kregen waren juist heel positief.” “De zender heeft het gewoon heel moeilijk op dit moment. “Ja, logisch. Met Ik Vertrek tegenover je.”Bij succes vallen we over elkaar heen om iedereen te complimenteren, bij falen zoeken we meestal naar externe factoren die het slechte resultaat kunnen verklaren.
Fantasieloos
Zelden hoor ik daags na de uitzending van de makers zelf:
“Wat een fantasieloos format was het eigenlijk ook hè, dat we er dit nog van gemaakt hebben is al een prestatie op zich. En niet te verstaan ook dat audio, wat een bagger. Jammer dat we geen kleurcorrectie hebben laten doen. Met dit budget kon het ook niet veel beter. Het zag eruit als drie verschillende programma’s ineen. Heel slecht geregisseerd ook door die paniekzaaier. Zo’n spijt dat we die erbij hebben gehaald. En die opzet, oh oh, wat slecht was die! Ik vraag me af hoe die volstrekt onlogische line-up er doorheen is gekomen bij de zender. Jaren ’90 televisie in een goedkoop decortje met slecht licht. En echt, de kijker zit gewoon niet meer te wachten op het hoofd van mevrouw X en meneer Y in de zoveelste spin-off van dit genre. Mensen hebben blijkbaar gewoon effe geen zin in dit programma.”
Niet dat het zou moeten hoor, op die manier. Dat geeft zo’n rotzooi. Ik geef maar aan dat het vermogen tot zelfreflectie vaak goed verstopt is bij ons, de tv makers.
Thuis
Ja, en de kijkers hebben het maar makkelijk. Die gaan gewoon thuis op de bank een beetje lopen zappen en terugkijken wanneer ze maar willen. En ze slepen de televisiemaker van ultiem geluk naar chipolataloze mislukkingen.
En daarom maken ze bij banketbakkerij Burgt ook gebakjes, koekjes en bonbons voor consumptie en troost in de persoonlijke omgeving zoals thuis, waar iedereen weet dat je hard hebt gewerkt en dat je kans nog komt. Ook als je niet van chipolata houdt.
*SKO = Stichting Kijk Onderzoek *Lead-in = de kijkcijfers van het voorafgaande programma
Labels:chipolata, eindredacteur, format, kijkcijfer, lead-in, marktaandeel, miljoenenscore, promo, regisseur, sko, spin-off, stichting kijkonderzoek, taart, teleurstelling, televisie, televisieland, televisiemaker
TV is dood. » Maurice Media
| #
[…] Cuypmarkt is voorgoed verlost van voxpop ploegen. We hoeven ons ook geen zorgen meer te maken over kijkcijfers. Decennia lang bepaalden 1200 mensen met één of ander vaag kastje ons humeur. De betrouwbaarheid […]