Stage: van sexclubs tot wichelroedelopers
Een klein productiebedrijfje aan de rand van het Vondelpark wilde me wel hebben. Dat had de Media Academie toch maar mooi geregeld. Mijn aardrijkskundeleraar carrière was een bloem die in de knop gebroken was door het zicht op een toekomst in een destijds populaire branche: televisie.
Een strippenkaart bracht me in de herfst van 1997 met de tram naar het luxe pand met de zware deur die op afstand werd geopend via een intercom systeem. “Hallo Maurice, we verwachtten je al, derde verdieping!”
Gouden Gids
Met mede-stagiaire Judith vormde ik de tweepersoons redactie van het programma Erotique: Verboden Verhalen. Onze eindredacteur had een coördinerende rol, wij deden research en productie. Gewapend met slechts een Gouden Gids, een vaste telefoonlijn en een gezonde dosis nieuwsgierigheid stortten we ons in de wereld van sexclubs, parenavonden, erotiekbeurzen, SM-stelletjes, porno-acteurs en genotsartikelen.
Heel andere koek dan aardlagen, smeltende poolkappen en stedebouwkundige modellen. Mijn geografische kennis brokkelde snel af. Intellectuele erosie.
Pavlov
Een dame van zekere leeftijd moest de materie aan de man brengen als presentatrice en verbaasd in de camera kijken als ergens een geslachtsdeel te zien was. In een klein geel productie-autootje brachten we haar ’s nachts om half vier thuis na opnamen in een broeierige Brabantse parenclub waarvan de weeïge geur voor altijd in mijn geheugen gegrift staat. Over klimaat gesproken. De aanblik van een metalen tissue-doos doet me tot op heden snel uit willekeurige ruimtes vluchten. Pavlov.
Welkom bij televisie, althans dit soort televisie, maar wist ik veel.
Vermist
Mijn tweede stage bracht me naar het hart van de televisiewereld: het Mediapark. Onder de televisietoren, in het TROS-gebouw, vond ik mijn plekje bij het helaas ter ziele gegane programma TROS Vermist. Onder leiding van eindredactrice en legende Loes, die haar papegaaien meenam naar de redactie en om vier uur ’s ochtends haar werkdag begon, werkten we met een klein team aan het opsporen van vermiste personen. Iedere dag mocht ik 9 kranten verknippen om er een knipselkrant van te maken en voor elke uitzending schreef ik de Teletekst-berichten. Zo was mijn werk hoe dan ook op televisie. Dit alles in de sigarenlucht van collega Pim die bij hoog bezoek zijn Davidoff snel in de bureaulade frommelde. Tijdens de live uitzending was ik zelfs op televisie als lid van het bel-team dat de tiplijn bemande: “Goedenavond, met Ans uit Breda spreekt U.. Ik zat afgelopen maandagmiddag bij de HEMA een tompouche te eten en ik weet zeker dat ik die meneer heb gezien die zojuist op televisie was… En weet U… mijn zuster is haar fotocamera kwijtgeraakt in Benidorm en ze heeft het al zo zwaar sinds die nieuwe knie…”
Omdat ik geen auto had kon ik de rode Opel Manta van Loes gebruiken voor ritjes van en naar de montages en de studio. Als runner dwars door Hilversum crossen was zó leuk dat ik de papegaaienstront op de zwarte skai leren bekleding op de koop toe nam.
Wichelroede
Al snel liep ik met een kleine camera door een decor van zompig veen en hoog riet in de buurt van Muiden. Op zoek naar een jaren geleden vermist meisje. Vóór mij, gezenderd en wel, de man die mij de exacte locatie ging laten zien. Als we prijs hadden, zou het hier weldra zwart zien van de agenten en politiehelikopters. En pers. Maar ik was de eerste, Maurice uit Halsteren, ja ja.. Na anderhalf uur volgen en twee DV-tapes verder begon niet alleen het water maar ook de moed me in de schoenen te zinken. De aanwijzingen die ik kreeg werden steeds minder concreet. Het leek erop dat de paranormaal begaafde tipgever die ik volgde vandaag geen succes had met zijn wichelroede. Iets had mijn naïeve brein kunnen behoeden voor deze desillusie. Gezond verstand misschien? Op de redactie moeten ze intussen heel hard gelachen hebben om me.
“Maurice, je naam klinkt Frans. Kan je die persofficier in Brussel bellen voor een afspraak?” Toevallig had ik bij meneer Van den Berg op ’t Rijks goed opgelet tijdens Franse les dus daar konden ze me niet mee pakken. Met enige trots maakte ik een interview-afspraak en ik mocht mee op reportage naar Brussel, als regie-assistent. Met overnachting en biertjes in de hotellobby. Het echte werk dus. Mijn capaciteiten werden enigszins overschat toen ik het totaalshot van camera 4 in de studio mocht bemannen tijdens een live uitzending. De zwieper die door één miljoen kijkers met kromme tenen is aanschouwd is me vergeven. Toch maar weer in het bel-team.
Leerplaats
Stage: we weten allemaal dat het een leerplaats is. Een manier om talent tot ontwikkeling te laten komen, te wennen aan een echte job, te ontdekken of dit je branche is. Het is goed om stagiair(e)s in gekke, onverwachte situaties te brengen en naar plekken te brengen die ze hun leven lang niet meer vergeten.
Door die ervaringen zullen ze in het echte werk met een behoorlijk referentiekader kunnen opereren. Zo leren ze bijvoorbeeld dat ze hun vakdocent niet zo serieus moeten nemen omdat ‘ie heus niet zo’n geweldig aansprekend cv heeft als ze eerst dachten. En misschien niet zo geschikt was voor het vak. En dat uitvoerend producent niet je eerste baan is na je MEM-studie.
Geef ze veel verantwoordelijkheid maar respecteer ze door ze fouten te laten maken. Bouw hun taken op naar vermogen.
Stagiair(e)s gezocht
Ik lees advertenties “stagiair(e)s gezocht” met pijn in de ogen als het functie-profiel één op één matcht met een volwaardige betaalde producer of redactie-functie. Maar dan voor driehonderd euro in de maand. En hoe ze op de begroting staan wil ik niet eens weten. Van het maken van callsheets en montageschema’s tot het inhuren van cameraploegen: superleuke ervaring joh! Moet je doen! Kom bij ons!
Wees realistisch bij het uitdelen van stageplaatsen: begeleid ze intensief en haal eruit wat erin zit maar vul je programmateam niet met goedkope arbeidskrachten. Zoek die pareltjes.
Zoals Jaap Jongbloed het programma TROS Vermist altijd eindigde:
“Kijk naar ze uit, ze kunnen niet gemist worden.”
Labels:beroep, branche, eindredacteur, erotiek, job, media academie, MEM, ontwikkeling, pavlov, producer, redacteur, redactie, stage, stagiair, stagiaire, Teletekst, televisie, televisieland, televisiemaker, vakdocent, Vermist, werk