Ik ben al een tijdje onderweg. In dit werk dan, hè. Ervaren noemen ze je dan. Of een ouwe lul. Of een ervaren ouwe lul. Soms een cynische ervaren ouwe lul. Maar meestal een opgewekte pik. Ik blijf het ook leuk vinden, onderweg zijn. Elke draaidag op locatie is onvoorspelbaar en zelden valt het tegen, echt! Ik ben een romantische opgewekte pik.
Toen vorige week de lente zich even liet zien en ik de warmte voelde van een nieuwsgierig bundeltje zon moest ik aan Arend Langenberg denken. De nieuwslezer en voice-over die op 30 december 2012 op 63-jarige leeftijd overleed. Wat miste ik hem ineens. Hoe mooi zou het zijn als ik nog eens met hem kon werken of gewoon een kletspraatje met hem kon maken. Naar hem kon luisteren…
De 10 dingen die je eigenlijk niet meer wil horen op locatie. Voor de fijnproevers:
“Ik weet niet óf ik het ga gebruiken, maar draai het toch maar even.” De eindredacteur is helemaal in z’n element. “Dan hebben we het maar.” Het interviewtje (“voor de heb”) met de buurman blijkt 38 minuten te duren, exclusief luistershots, totaaltjes en het wachten op een voorbijrazende 737-800 met afterburner. Alsof je aan de banketbakker vraagt: maak nu behalve die bananensoezen ook maar 67 hazelnoot-schuimgebakjes maar ik weet niet of ik ze lust.
Elke TV maker kent het wel. De eerste aflevering van het seizoen met de hele crew kijken. Thuis bij de productieleider of in de kroeg. Keihard is er gewerkt aan de totstandkoming van het nieuwe programma en het programma-team wil zichzelf trakteren en feliciteren.