Berichten met een Label ‘producer’

Teringzooi

Geschreven door Maurice Ramaekers op . Geplaatst in Blog

Van verjaardagsheld naar #televisieschaamte

Terwijl ik een stuk gortdroge vegan appeltaart probeer weg te slikken, met geveinsde tevredenheid, stelt tante Hanny me de onvermijdelijke verjaardag-vraag: ‘Merk jij nou veel van al die toestanden in Hilversum?’

Kan ik nog weg? En waarom had ik niet die cheesecake genomen? Bij elke ademteug gaat er een soort zand mee m’n slokdarm in. ‘Heb je wat water?’ vraag ik mijn nichtje na twee minuten, als ik uitgehoest ben. ‘Het is toch niet de taart, hè?’, antwoordt ze. ‘Het is een nieuw recept, zonder boter.’

‘Nou Hanny…’, begin ik. ‘Daar is heel veel over gezegd de afgelopen tijd, hoe is het met uw heup trouwens?’

Reiskoorts

Geschreven door Maurice Ramaekers op . Geplaatst in Blog

Bij balie 10 van Vertrekhal 1 op Schiphol heeft een leerling-grondstewardess van KLM vandaag pech. Er staat namelijk een groepje camera- en geluidsmensen zo ongeveer IN de balie druk te zwaaien met paspoorten. Hun hoofden wurmen zich door het plexiglas heen en met 1 voet op de rand van de kofferband lukt het net om op het beeldscherm van het arme meisje in het blauw mee te kijken. Een overshoulder noemen wij dat. Haar rechterhand bedient trillend de computermuis terwijl ze overspoeld wordt met special requests. Welkom op een nieuwe buitenlandtrip.

Juice

Geschreven door Maurice Ramaekers op . Geplaatst in Blog

‘Is er nog juice op deze mooie ochtend, mensen?’ roept producer Jeremy vanuit de gang wanneer hij zijn knalgele North Face jas ophangt aan de kapstok bij de familie Stokkers, en triomfantelijk een plastic flesje jus d’orange aan het gezelschap toont. Ongemakkelijke stilte.

Pijpenstelen

Geschreven door Maurice Ramaekers op . Geplaatst in Blog

Het is 23 december en het dak lekt. Geen sneeuw met kerst maar regen. Pijpestelen. Of pijpenstelen, met tussen-n, maar wat boeit het. Het vat zo ongeveer 2020 samen. Tegelijk zijn er, ondanks alle ellende, ook nog zegeningen te bespeuren.

Miljonairs zonder poen

Geschreven door Maurice Ramaekers op . Geplaatst in Blog

“Moet je ons nou eens zien zitten, midden in de Serengeti. Lekker man. Peukie?” Cameraman en regisseur staren een beetje in het luchtledige. De geluidsman schuift aan, op slippers en met rooddoorlopen ogen. “Hebben jullie hierbij nog audio nodig?” Twee blikken schieten naar links. “Nee lul, timelapse.” Het statief staat gefixeerd en de camera loopt. “Of wilde je het geluid van een hele snelle olifant opnemen? Je stinkt trouwens. Maar kom erbij.”