Ik heb het leukste werk van de wereld. Jaloersmakend leuk zelfs!
In binnen- en buitenland mag ik op plekken komen die voor anderen gesloten blijven. En als het wél openbare plekken zijn, dan mag ik vooraan staan want ja, het mooiste uitzicht is voor de camera. En voor die gast die ernaast staat.
‘Ik kom shots te kort!’
‘Nee, je komt fantasie te kort. Plak er een foto tussen, spiegel het shot, trek het in slomotion of ga over zwart.’
‘Dat moet dan maar, hè.’
Ken je dat? Je bezoekt iemands nieuwe huis en de eigenaar zegt bij de deur van de slaapkamer triomfantelijk: ‘This is where the magic happens!’. Er valt een stilte, je wendt je ogen af en je zegt dat je nog iets uit de auto bent vergeten te pakken. Terwijl je de trap afloopt probeer je de zogenaamde ‘magic’ tussen Olaf en Maartje van je netvlies af te poetsen maar het lukt niet, hoe hard je ook wrijft.
Bladblazers. Schuurmachines. Achteruitrijdende vrachtwagens. Poep-opzuigvoertuigen. Grasmaaimachines. Toeteraars. Voorbijgangers die op de beeldrand blijven hangen. In-de-camera-kijkers. Flesjes Spa Blauw. Aanvliegroutes. Net-niet-doorrijders. Praters in luistershots. Praters bij beautyshots. Praters op de eerste verdieping. Ruitjes. Streepjes. Stipjes. Glimmers. In-de-spiegeling staanders. Keffende honden. Jankende baby’s. De zon die doorbreekt. Een vers kopje thee. Dat laatste niet. Emporio Armani shirts. Schurende jassen. Borsthaar. Nep-gaffertape. Koelkasten. Types die hun zinnen niet afmaken. Auto’s met kinderslot. Mensen van de communicatie-afdeling. Airco’s en luchtverversing. Kattenharen. Trappenhuizen. Automatische zonweringen. Adviserende omstanders. Deurbellen. Pakketbezorgers. Lunchbezorgers. Huistelefoons. Is-dit-voor-Omroep-Brabant roepers. Rug-naar-de-camera-draaiers. Lastminute veranderaars. Regisseurs die in de weg lopen.
Namens de makers: bedankt voor alle uitdagingen. We gaan vrolijk door!
“Moet je ons nou eens zien zitten, midden in de Serengeti. Lekker man. Peukie?” Cameraman en regisseur staren een beetje in het luchtledige. De geluidsman schuift aan, op slippers en met rooddoorlopen ogen. “Hebben jullie hierbij nog audio nodig?” Twee blikken schieten naar links. “Nee lul, timelapse.” Het statief staat gefixeerd en de camera loopt. “Of wilde je het geluid van een hele snelle olifant opnemen? Je stinkt trouwens. Maar kom erbij.”